Wielki Tydzień w Brazylii przez większość mieszkańców Kraju Krzyża Południa przeżywany jest bardzo uroczyście. Jest to czas bogaty w obrzędy i zwyczaje, które są głęboko zakorzenione wśród miejscowej społeczności. W niektórych regionach tego, jak mawiał św. Jan Paweł II: kraju – kontynentu, czas ten obchodzony jest z wielką pobożnością. Niestety zauważa się także wpływ laicyzacji i część mieszkańców zwłaszcza dużych miastach korzysta z dni świątecznych, aby pojechać na plaże lub do atrakcyjnych turystycznie miejscowości nie myśląc nawet o uczestniczeniu w liturgii. Dla nas katolików jest to czas refleksji, modlitwy i radości. Obchody rozpoczynają się Niedzielą Palmową i kończą niedzielą Zmartwychwstania. W tym okresie wierni podczas uroczystych liturgii czy też w zaciszu świątyń uobecniają to, co dokonało się wiele wieków temu.
Kultura Brazylijczyków jest silnie związana z religią. Stąd też wiele zwyczajów związanych z obchodami Wielkiego Tygodnia przekazywanych jest z pokolenia na pokolenie. Podobnie jak w Polsce niektóre miejsca w tym czasie od wielu lat przyciągają tłumy wiernych. Procesje w Ouro Preto, Salvador, Recife czy innych historycznych miastach przyciąga tysiące uczestników.
W obecnej mojej parafii tradycyjna celebracja liturgii Wielkiego Tygodnia ubogacona została przez pewne elementy pobożności tak brazylijskiej, jak i polskiej. W Wielki Piątek po zakończeniu nabożeństwa wyszliśmy w procesji z figurą Chrystusa Zmarłego. W niektórych parafiach, w których poprzednio pracowałem, zwykle wyruszały dwie procesje. Jedna z figurą Chrystusa Zmarłego a druga z Matką Boża Bolesna. Te dwie procesje spotykały się w umówionym punkcie i dalej już wspólnie kontynuowały w kierunku Kościoła. Natomiast w Wielką Sobotę odbyło się poświęcenie pokarmów Wielkanocnych. Co prawda mamy tu mało wiernych, pochodzenia polskiego, jednak ze względu na to, że od początku istnienia parafii pracują tu księża z naszego zgromadzenia, to praktyka święconki bardzo dobrze się tu przyjęła.
Muszę podkreślić bardzo duże zaangażowanie wiernych w przygotowanie liturgii i dekorację kościoła. Nasza parafialna grupa liturgiczna, ministranci oraz szafarze Eucharystii stanęli na wysokości zadania i jak powiedziałem w podziękowaniu, tak przygotowanej liturgii na pewno może nam pozazdrościć wiele parafii czy ośrodków duszpasterskich.
W tym czasie gościliśmy u nas ks. Jerzego, który prawie 35 lat przepracował w Argentynie. Jest on kapłanem diecezji Gniezno, a jako że znamy się od wielu lat, to przyjechał do mnie, by właśnie tutaj spędzić swoje pierwsze na emeryturze święta. Bardzo nam pomógł w spowiedziach, Zaprosiłem go też do przewodniczenia liturgii Wielkiego Piątku. Pomagający w parafii jako wikariusz ks. Mirek przewodniczył obrzędom Wielkiej Soboty, a ja poprowadziłem liturgię Wielkiego Czwartku, a w Wielką Sobotę w parku Jana Pawła II poprowadziłem poświęcenie pokarmów wielkanocnych. Ale o tym napisze wkrótce. Zdjęcia z celebracji Wielkiego Tygodnia w parafii można obejrzeć klikając na ten link
Padre Casimiro 