W październiku 2010 zostałem mianowany przełożonym naszej prowincji zakonnej i zamieszkałem w Domu Towarzystwa Chrystusowego w Kurytybie. Posługę e pełniłem przez dwie kadencje. Oprócz spraw związanych z pełnioną posługą wznowiłem opłatkowe spotkania polskich i polonijnych duszpasterzy, oraz kontynuowałem organizowanie wyjazdów naszych polonusów do Polski. Po zakończeniu przedłużonej dekretem Watykanu drugiej kadencji, z początkiem 2023 roku zostałem mianowany ekonomem prowincji.
Pierwszym chrystusowcom, który odwiedził Brazylię, Urugwaj, Argentynę i Paragwaj był współzałożyciel zgromadzenia ks. Ignacy Posadzy TChr. Pierwszą podróż odbył w lipiec-wrzesień 1929 r. Ks. Ignacy Posadzy udał się do tych krajów na polecenie kard. Augusta Hlonda. Ponownie odwiedził Brazylię i Argentynę w 1930 r. Jego pobyt trwał blisko rok czasu. Z podróży ks. Ignacy Posadzy przesyłał sprawozdania do kard. Augusta Hlonda oraz artykuły do prasy krajowej. Owocem tej podróży była też napisana przez niego książka „Drogą Pielgrzymów”. Przypomnijmy w tym miejscu, że podróże te odbył ks. Ignacy Posadzy jako kapłan diecezjalny, kiedy jeszcze nie istniało Towarzystwo Chrystusowe. Po raz trzeci odwiedził on Brazylię w 1963 r. jako przełożony generalny Towarzystwa Chrystusowego wizytując księży należących do naszego zgromadzenia zakonnego. Na początku pełnienia posługi w Brazylii, życiem zakonnym i działalnością duszpasterską chrystusowców kierował przełożony regionalny. W większości wypadków, jego decyzje były uzależnione od rezydującego w Rzymie wikariusza generalnego dla zagranicy, czy też przełożonego generalnego w Polsce. Pewną autonomię uzyskano z chwilą powstania w 1968 r. wiceprowincji. Natomiast 8 grudnia 1977 r. erygowano, pierwszą w Towarzystwie Chrystusowym, prowincję pod wezwaniem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej w Ameryce Południowej. W początkach działalności chrystusowców w Brazylii, przełożony wspólnoty ze względu na pełnioną funkcję proboszcza parafii Matki Bożej Częstochowskiej rezydował w Dom Feliciano, w stanie Rio Grande do Sul. Z czasem, po wybudowaniu w 1963 r. własnego domu zakonnego, siedziba przełożonego została przeniesiona do Camaquã Pod koniec 1971r. zapadła decyzja o zamknięciu niższego seminarium, sprzedaży posiadłości w Camaquã i budowie nowego domu zakonnego w stolicy stanu Paraná, w Kurytybie. Teren (897 metrów kwadratowych) pod siedzibę Towarzystwa Chrystusowego został ofiarowany zgromadzeniu przez kurię archidiecezjalną dekretem arcybiskupa Piotra Fedalto z dnia 25 lipca 1973 r. Uroczystego poświęcenia Domu Prowincjalnego dokonał arcybiskup Pedro Fedalto dnia 21 lutego 1974 r. Uroczystość odbyła się pod koniec rekolekcji kapłańskich. Odpowiedzialnym za prowadzenie budowy z ramienia Towarzystwa był ks. Stanisław Pagacz TChr., ówczesny proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela.
Dom Prowincjalny jest nie tylko siedzibą Zarządu Prowincji, ale także centrum chrystusowców. W Domu tym zatrzymują się nie tylko członkowie zgromadzenia będący w podróży, ale także różni goście przyjeżdżający do Kurytyby.
Padre Casimiro 